Agata Christie „Noc i ciemność”

Każdego ranka, każdej nocy
Dla męki ktoś na świat przychodzi.

Każdego ranka, każdej nocy,
Dla szczęśliwości ktoś się rodzi.

Jedni się rodzą dla radości,
Inni dla nocy i ciemności.

Agata Christie „Noc i ciemność”

Moja przygoda z Agatą Christie zaczęła się lata temu, kiedy to natrafiłem na grę komputerową, stworzoną na podstawie jej książki I nie było już nikogo. Zauroczony fabułą oraz owładnięty ogromną chęcią, aby tą książkę przeczytać, tak oto wkroczyłem w świat Królowej Kryminału. Od tamtej chwili minęło już wiele czasu i jeszcze więcej kryminałów.

Kryminały Christie zazwyczaj kojarzą nam się z Herkulesem Poirot lub panną Jane Marple. Tym razem jest inaczej. Głównym bohaterem historii jest utracjusz Michael Rogers. To z jego perspektywy pisana jest książka. Michael to tak naprawdę prosty chłopak, który marzy o bogactwie, własnym domu i tym by móc spełniać swe zachcianki. Ale wszystko wedle zasady „zarobić i się nie narobić”. Czysty przypadek sprawił, że dowiedział się o licytacji starej, opuszczonej posiadłości, zwanej Cygańskim Gniazdem. Na tej właśnie aukcji poznaje Fenellę Goodman – Ellie, bogatą Amerykankę, w której zakochuje się bez pamięci, zresztą z wzajemnością. Po krótkim okresie znajomości, para postanawia się pobrać. I wydawać by się mogło, że będzie to jedna z tych historii z happy endem. Nic bardziej mylnego… Para zakupuje dom swoich marzeń, Cygańskie Gniazdo, miejsce gdzie się pierwszy raz spotkali i gdzie połączyły się ich serca. Pojawia się tajemnicza, stara Cyganka, która ostrzega ich, że ta ziemia jest przeklęta, a zostając tu, ściągną na siebie zgubę…

Trzeba przyznać, że jest to kryminał dość nietypowy, jak na Agatę Christie. Przez ponad połowę książki mamy do czynienia raczej z powieścią obyczajową, kiedy to Michael poznaje Ellie, ich miłość kwitnie i planują wspólne życie. Dopiero pod koniec ma miejsce morderstwo (co u Christie jest rzadkością). A gdyby tego było mało… Po nim, Śmierć zbiera całkiem spore żniwo. Następuje fala zgonów, która wynagradza nam tą początkową sielankę. 

Zakończenie specjalnie mnie nie zdziwiło. Dla osób, które zaczynają przygodę z Christie, możliwe, że będzie szokujące, ale starzy wyjadacze raczej spostrzegą, że podobne już kiedyś było. Nie ujawnię, w której książce Christie, aby nie psuć niespodzianki :) Co prawda chronologicznie najpierw pojawiło się w tym kryminale. 

Gratulacje natomiast należą się, za wnikliwe przedstawienie psychiki mordercy. Opisy zbrodni popełnionych przez ten chory umysł „cieszą”, zaskakują i momentami przerażają. A co w tym wszystkim najgorsze, tacy ludzie naprawdę istnieją, nie jest to wymysł autorki.

Jeśli chodzi o wygląd zewnętrzny… Bardzo lubię tą serię wydawniczą. Książka nie za mała, nie za duża. Posiada (moje ulubione) „żółte kartki” i przyjemny zapach ;) Co prawda, okładki zdecydowanie ciekawsze są w serii kieszonkowej Wydawnictwa Dolnośląskiego, ale ta ich mała czcionka zabija! 

Podsumowując, książka warta przeczytania, ale bez szału. Z pewnością w swoim dorobku Christie ma o wiele lepsze kryminały. Jako, że jej książki czyta się bardzo szybko, pozycja świetna na wszelkie wyjazdy, czy jako umilacz podróży w autobusie lub samolocie. Nie byłbym sobą, gdybym w tym miejscu nie zachęcił wszystkich do czytania dzieł Christie, więc…  bardzo gorąco wszystkich zachęcam! ;)

Podsumowanie:

Autor: Agata Christie

Tytuł oryginalny: Endless Night
Wydawnictwo: Wydawnictwo Dolnośląskie
Rok wydania: 2015
Liczba stron: 224

Dla kogo? Dla fanów Królowej Kryminału, jak zawsze, pozycja obowiązkowa. Dla przygodnego czytelnika, mającego chętkę na jakiś lekki kryminał, będzie to również bardzo dobra pozycja. Nie polecałbym jednak osobom, które od tej książki chcą zacząć swoje doświadczenia z Agatą Christie, jako, że wspomniany wyżej początek może niektórych zniechęcić. A byłoby szkoda.

Coś ode mnie: Książka na dobrym poziomie, z dobrym pomysłem na fabułę, mimo, że trochę oklepanym. Nie jest to jedno z lepszych dzieł Christie, ale z pewnością warte przeczytania.

Treść: 7/10
Styl: 7/10
Okładka: 8/10
Moja ocena: 7/10