Jojo Moyes „Zanim się pojawiłeś”

Zmuszaj się do przekraczania własnych granic. Nie spoczywaj na laurach. Noś z dumą swoje pasiaste rajstopy. A jeśli się upierasz, żeby związać się na stałe z jakimś śmiesznym gościem, zachowaj to gdzieś w sobie. Świadomość, że wciąż masz przed sobą możliwości, to luksus. 

Will

 

Autorka wzięła sobie na warsztat trudny temat – bogatego mężczyznę, który ulega tetraplegii (porażeniu czterokończynowemu) po wypadku i jego opiekunkę. Will może poruszać głową (i delikatnie palcami jednej ręki), jest zgorzkniały i zrezygnowany. Lou(isa) natomiast jest tym typem człowieka, który określa się wulkanem energii – wszędzie jej pełno. Do tego nosi kolorowe, niespotykane ubrania i twierdzi, że herbata jest w stanie pomóc na wszystko.
Napisałam, że temat jest trudny, bo NA SZCZĘŚCIE Jojo Moyes nie postanowiła iść utartą ścieżką schematu on-bogaty-ona-biedna i nie połączyła bohaterów w parę splecioną w miłosnym uścisku, która na ostatniej stronie powieści oddala się w stronę zachodzącego słońca. Nie zdradzę Wam jak sytuacja Willa (który twierdzi, że jego życie straciło sens) i Lou (która tego sensu nigdy nie szukała) się rozwiązuje, zepsułabym Wam całą radość z czytania.
Zapamiętajcie tylko, że warto czasem warto sięgnąć po powieści dotykające niszowych tematów (bo sparaliżowany bohater i troski, które mu towarzyszą w związku z niepełnosprawnością takim tematem na pewno jest).

Najpierw coś pozytywnego. Postacie są głęboko, dokładnie i wnikliwie zbudowane. Jako że jest to taki element w książkach, na który bardzo mocno zwracam uwagę, to jestem zadowolona. Wydawałoby się, że to sparaliżowany Will będzie tym, na którego będę zwracała największą uwagę, po czym okazało się, że stopniowo coraz bardziej interesowały mnie losy Louisy. Może dlatego, że motywy jej zachowania były po kawałku odsłaniane w postaci retrospekcji.

I za nic nie mogę pojąć, jak możesz być zadowolona z takiego małego życia. Życia, które nie sięga dalej niż pięć mil od twojego domu, w którym nie ma nikogo, kto kiedykolwiek cię zaskoczy albo sprowokuje, albo pokaże ci coś, od czego zakręci ci się w głowie i nie będziesz mogła zasnąć w nocy. 

A teraz czas na (niewielkie) rozczarowanie. Niepotrzebne było dodawanie wątku zakochania się. Ta historia zdecydowanie lepiej wypadłaby w moich oczach, gdyby wszystko odbywało się na stopie koleżeńsko-przyjacielskiej... a ja nie miałabym poczucia, że wiem jak historia bohaterów się potoczy (nie obyło się bez tego, mimo wszystko). Ciężkość emocjonalna wynikająca z problemu związanego z niemożnością decydowania o swoim życiu/ciele była wystarczająca i obroniłaby się sama. Dochodzę do wniosku, że coraz trudniej znaleźć mi książki, które byłyby wolne od wątków miłosnych (polecicie coś dobrego?). 

Zanim się pojawiłeś to książka dobra, acz nie wybitna. Chętnie sięgnę po drugą część, głównie ze względu na trafne sformułowania występujące w powieści, które dają nieco do myślenia w kwestii własnego życia. Nie będę się jednak roztkliwiać nad złożonością fabuły i wzruszać nad uczuciami postaci, ponieważ po prostu wiedziałam jak wszystko się potoczy (od jakiejś trzydziestej strony) i nie roztkliwiłam się ani razu (a wcale nie jestem „twarda”!). Zapamiętam Zanim się pojawiłeś”, nawet polecę kilku osobom, na pewno obejrzę ekranizację (całkiem możliwe, że – stwierdzając po zwiastunie – będzie jak z książkami Sparksa, których często realizacje filmowe podobają mi się bardziej niż pierwowzory), ale nie będę chciała czytać ponownie.

Różne rzeczy się zmieniają, rozwijają się albo obumierają, ale życie toczy się dalej.

Podsumowanie:
Autor: Jojo Moyes

Tytuł oryginalny: Me Before You
Wydawnictwo: Świat Książki
Rok wydania: 2016
Liczba stron: 382

Dla kogo? Dla tych, którym nieobca jest empatia.

Treść: 6/10
Styl: 7/10
Okładka: 6/10
Moja ocena: 6/10