Dennis Wojda „566 kadrów”

Bo miłość jest jak drzewo. Rośnie, zapuszcza korzenie głęboko w całą istotę człowieka i nieraz... I nieraz na ruinie serca dalej się zieleni.

D. Wojda „566 kadrów”

Pierwszy raz miałam przyjemność zetknięcia się z powieścią graficzną. Jej autor, Dennis Wojda kadry swojej opowieści rodzinnej umieszczał codziennie na blogu, by z 566 dni zebrać dość materiału na wydanie książki. Zapewne nie zetknęłabym się z tą pozycją, gdyby nie nadmorskie wyprzedaże wakacyjne (kto ich nie kocha?).  Cieszę się, że mogłam trafić na tak pełną humoru, ale też i wzruszeń historię, która doprowadziła do pojawienia się na świecie jej autora. 

 566 kadrów jest przepięknie wydane – co możecie zauważyć na zamieszczonym zdjęciu. Okładka ma śliczny, błękitny kolor, w ogóle kolorystyka wszystkich ilustracji utrzymana jest w błękicie, czerni i beżu. Sumując, ilustracje są przyjazne dla oka, nie męczące dla wzroku i interesująco narysowane. Oczywiście jeśli chodzi o kreskę autora, to mogę mówić tylko o  subiektywnym odczuciu – mi ten styl odpowiada. Nie jest cukierkowy, ale nie są to też bazgroty. 

Co do przedstawionej historii... Poznajemy dzieje rodziców, dziadków, pradziadków i prapradziadków autora. Narratorem w momentach, w których trzeba odbiorcę wprowadzić lub przeprowadzić między wydarzeniami jest sam Wojda... z tym, że opowiada historię rodu z perspektywy siebie jako płodu czekającego na narodziny. Oryginalnie, czyż nie?

Streszczanie przedstawionych wydarzeń jest zupełnie bez sensu, dla rozjaśnienia sytuacji pozwolę sobie jedynie przytoczyć fragment opisu z okładki. Posłużę się nim, gdyż obawiam się, że mogłabym zdradzić Wam zbyt wiele własnymi słowami – wszak to powieść graficzna, w której więcej obrazu niż tekstu.

Jego pradziadek był carskim koniuszym, prababcia położna słynęła z przewidywania przyszłości, dziadek cudem przeżył wywózkę na roboty do Niemiec, a ojciec jako dziecko stracił słuch podczas wybuchu niewypału, żeby po latach zostać muzykiem jazzowym...

Barwne wydarzenia, które czekają do odkrycia na kartach 566 kadrów,/i> powinny być wystarczającą zachętą do przyjrzenia się temu tytułowi. Dodaję zdjęcia fragmentów, które na pewno pozostaną mi w pamięci na dłużej i które specjalnie mnie poruszyły. Nie chcę nimi zdradzać zbyt wiele, jedynie przekonać Was,że naprawdę warto bliżej zapoznać się z książką, (troszkę obawiam się czy wybrane kadry nie będą zbyt nieczytelne, mocno wyrwane z kontekstu, ale zobaczycie przynajmniej jak wyglądają ilustracje i w jakiej formie zdarzenia są przedstawiane). 

Podsumowanie:

Autor: Dennis Wojda

Tytuł oryginalny: -

Wydawnictwo: W.A.B.

Rok wydania: 2013

Liczba stron: 288

Dla kogo? Dla każdego. Dla chłopców, dziewczynek, kobiet i mężczyzn. 566 kadrów mam za sobą ja, ma za sobą mój chłopak i obojgu nam ten komiks (jeśli tak mogę nazwać) przypadł do gustu.

Coś ode mnie: Przeczytałam/ obejrzałam całość podczas podróży pociągiem i byłam zachwycona. Zachwycona jestem, że posiadam tę książkę. Posiada ona jedną z najładniejszych okładek jakie mam na półce! Do treści absolutnie nie mogę się przyczepić, ot, samo życie.  Naprawdę serdecznie polecam!

Treść: 9/10

Styl: 7/10

Okładka: 10/10

Moja ocena: 8/10