Jack Ketchum „Dziewczyna z sąsiedztwa”

Oczy miała nadal zamknięte, zupełnie jakby sądziła, że nie widząc nas, my nie widzimy jej. 

Wspominałam już, że jestem osobą lękliwą, prawda? Nie oglądam horrorów, kiedy się czegoś wystraszę, to śni mi się to po nocach, nie lubię nawet ciemności... 

Bliska mi osoba powiedziała kiedyś, że niepotrzebnie boję się wytworów swojej wyobraźni, bo to wszystko jest nieprawdziwe, a potwory istnieją tylko w innych ludziach. O, jakież dobitne potwierdzenie tych słów stanowi treść Dziewczyny z sąsiedztwa.

Zapewniam Was, że: lektura tej pozycji dostarczy Wam mnóstwo cierpienia, da poczucie bezsilności, przyprawi o wściekłość, skłoni do współczucia i... że warto ją przeczytać.

Z każdą kolejną czytaną stroną coraz bardziej przerażały kolejne linijki... Niemal fizycznie odczuwałam przy tym ból...

Historia zaczyna się niewinnie w czasie wakacji w latach pięćdziesiątych. Grupka nastolatków chodzi nad rzekę, łowi raki, razem spędza beztroski czas. W sąsiedztwie pojawiają się dwie dziewczynki – Meg i jej młodsza siostra, które w wyniku wypadku samochodowego straciły rodziców i zamieszkały u Ruth (dalekiej krewnej) i jej synów. Dom Ruth to miejsce spotkań chłopców z okolicy, miejsce, w którym gospodyni tworzy otoczkę bycia koleżanką, rozdaje im piwo i wprowadza w zakazany świat (czym zresztą fascynuje nastolatków). A później... psychicznie i fizycznie znęca się nad dziewczynkami, głównie Meg. Manipuluje, tworzy w pokrętny sposób „wyjaśnienia” własnego zachowania, a także podjudza synów i ich kolegów do krzywdzenia starszej z sióstr. W końcu Meg zostaje zamknięta w piwnicy i poddana szeregowi tortur, wśród których są: podwieszanie za sznury na rękach, podpalanie, bicie, głodzenie, kąpiel we wrzątku, zmuszanie do oddawania potrzeb fizjologicznych pod siebie,  gwałt... i nie, to nie wszystko. A tego WSZYSTKIEGO dopuszcza się rodzina i „znajomi” dziewczyny, traktując to jako zabawę przeplataną z oglądaniem telewizji i popijaniem zimnych napojów z lodówki... 

Nie chcę, nie mogę napisać więcej, emocje mi nie pozwalają. 

Wydaje ci się, że wiesz co to ból? 

Lektura na pewno mnie pochłonęła, choć trudno byłoby mi stwierdzić, że zafascynowała. To, co Ketchum opisał to okrutne zwyrodnialstwo - nie umiem tego inaczej wyrazić. Pozostaje kwestia w jaki sposób autor przedstawił historię Meg...

Sprawa, która nieco poróżniła mnie i koleżanki, które też czytały tę książkę to narracja. Początkowo twierdziłam, że zbrodnia ukazana z perspektywy ofiary byłaby dużo bardziej przytłaczająca, o jeszcze mocniejszym wydźwięku. Moje koleżanki uważały, że patrzenie na wydarzenia z miejsca „jednego z wielu” ma większy sens. Bo akcja widziana jest oczami Davida, chłopca mieszkającego nieopodal Ruth i odwiedzającego jej synów. Po dłuższym czasie oraz wielu zastanowieniach muszę przyznać  rację moim znajomym, ponieważ nie każdy z nas stanie się ofiarą, lecz każdy z nas prawie codziennie widzi zło... przy czym niejednokrotnie odwraca głowę z różnych powodów.

Są rzeczy, o których wiesz, że prędzej umrzesz, niż o nich komukolwiek powiesz.Rzeczy, o których wiesz, że lepiej byłoby umrzeć niż je zobaczyć.Ja je widziałem. 

Dziewczyna  z sąsiedztwa prawdopodobnie Wami wstrząśnie, ponieważ trudno wyobrazić mi sobie kogoś, kto będzie w stanie przejść obok niej obojętnie. Zwłaszcza jeśli teraz dodam, że opisana historia ma swój pierwowzór w rzeczywistych wydarzeniach - opowiada o tym chociażby film Amerykańska zbrodnia. Tutaj dochodzę do miejsca,  w którym chcę Was przekonać, że warto jednak sięgnąć po tę pełną brutalności książkę. Przede wszystkim dlatego, ze zmusza do refleksji i odpowiedzi na kilka pytań. Co się dzieje, gdy odwracamy głowę, bo to „nie nasza sprawa”? Co ma miejsce, kiedy wmawiamy sobie, że przecież nic nie zmienimy?  Do czego prowadzi bierne przyzwolenie? Ile razy zdarzyło się, że media donosiły o strasznych krzywdach dziejących się za ścianą sąsiadów, którzy „niczego nie słyszeli”?

W ciemności człowiek zanika. 

Odpowiedzi na powyższe pytania pozostawiam Wam, szczególnie po tym, gdy sięgniecie po Dziewczynę z sąsiedztwa. 

To jak postąpiłeś na końcu... To się liczy. 

Podsumowanie:

Autor: Jack Ketchum

Tytuł oryginalny: The Girl Next Door 

Wydawnictwo: Papierowy Księżyc

Rok wydania: 2011

Liczba stron: 300

Dla kogo? Dla wszystkich, którzy wyrośli z wieku dziecięcego. Młodszym osobom bym nie polecała. 

Coś ode mnie: Książka nie do zapomnienia, po prostu. 

Treść: - (powstrzymam się od oceny w tym wypadku)

Styl: 7/10

Okładka: 8/10 

Moja ocena: - (nie wiem, jaką ocenę powinnam wystawić; wolałabym aby wydarzenia, które zainspirowały autora książki nigdy nie miały miejsca)